Dorpskuier met burgemeester De Vries: Trots op Kootstertille

“Miskien komt dat wol, omdat it noch net sa’n âld doarp is,” zegt Blom. Kootstertille kreeg pas in 1959 de dorpsstatus. In de 400 jaar daarvoor was Kootstertille een buurtschap van het uitgestrekte streekdorp Kooten. In 1959 werden de rollen omgedraaid, toen werd Kootstertille een dorp en de Kooten een buurtschap. Het tekent de bijzondere geschiedenis van het dorp, waar in de loop der jaren veel veranderd is. 

We beginnen onze wandeling op de Mounestrjitte, waar vroeger een brug was en een kanaal liep. In 1938 is dat kanaal, het Knillesdjip (Kolonelsdiep), omgelegd en om het dorp geleid. Een hoge brug over het 60 meter brede kanaal ligt nu aan de rand van het dorp. “Yn in bocht,” verzucht Blom. “Skippen hawwe dêr grutte muoite mei.” Hij vindt dat er veel beter een tunnel of aquaduct kan komen. “De brêge is ek net al te bêst mear, hy is al in kear ferstevige.” 

We lopen door de Tillebuorren, waar sinds het omleggen van het kanaal veel winkels verdwenen zijn. Aan het einde van de straat vertelt Blom het bijzondere verhaal van de kerk die eerst 300 meter verderop stond en in 1882 is afgebroken en op de huidige plek weer is opgebouwd. De kerk was toen nog maar 4 jaar oud (!). 

Bij MFA Tillehûs vertelt voorzitter Andries Hovinga enthousiast over de vele activiteiten die er wekelijks plaatsvinden en de combinatie van het dorpshuis met de huisarts, het consultatiebureau, de kinderopvang en de sporthal. “Dêrmei hawwe wy de ekploitaasje mear as rûn.” Wel maakt hij zich zorgen over de onderhoudsstaat van het relatief nieuwe gebouw. “In pear saken binne by de bou net goed dien. Dêr sille we no wurk fan meitsje.” 

Trije pizzeria's! Hoe is it mooglik dat dat útkin!

Daarna lopen Blom en ik naar de Âlde Dyk, de belangrijkste en drukste weg van Kootstertille. “Probleem is dat it ferkear hjir it doarp net allinne ynkomt, mar ek wer útmoat.”  We wandelen langs het winkelcentrum, de nieuwe plek van supermarkt Poiesz, een pizzeria en even later nog twee. “Trije pizzeria’s!” roept Blom uit. “Hoe is it mooglik dat dat útkin!” Om eraan toe te voegen dat het voor een dorp als Kootstertille, met ruim 2400 inwoners, wel fantastisch is dat er zo’n winkelcentrum is. 

Bij de voormalige gereformeerde kerk wijst Blom op de Oekraïners die er nu worden opgevangen. Als voorzitter van de kerkenraad heeft Blom zich hier enorm voor ingezet. “Ik hie de triennen yn de eagen doe’t de earste Oekraïners hjir oankamen. Sa moai fûn ik it.” Hij zou de opvang, die prima loopt, graag willen uitbreiden. “Kinne we hjir gjin tydlike wenten delsette lykas yn Dokkum?” vraagt hij. Hij zou meteen een deal met mij willen sluiten. Het tekent zijn enthousiasme en grote sociale hart voor de mensen in de opvang. 

Langs het grote industriecomplex van Haitsma Beton lopen we terug naar de Mounestrjitte. “Soenen we dit bedriuw net ferpleatse kinne?” mijmert Blom. “Dan soenen hjir huzen komme kinne. Oan it wetter! Hoe moai soe dat wêze?” Om even later nog te wijzen op enkele blokken met huurhuizen die in niet al te bêste staat verkeren. “Guon bewenners wurde siik, omdat der skimmel op de muorren sit.” Ook hier pleit Blom voor een stukje dorpsvernieuwing.  

Fyzje! Dat is wat we noadich hawwe yn dizze gemeente

“Fyzje! Dat is wat we noadich hawwe yn dizze gemeente.” We spreken af dat we later nog eens een kop koffie gaan drinken om het daar over te hebben. Daarna neem ik afscheid van mijn bevlogen en vooral ook trotse wandelgenoot. Trots op zijn Kootstertille. 

Ook een wandeling maken met de burgemeester? U kunt hiervoor telefonisch contact opnemen met Agatha de Wolff 06 46 46 19 33